aflevering #9

 

Tim: Ik ben Tim.

 

 

Tim: Wel, ik heb al heel veel dingen gedaan. Meestal is dat in de sector van design. De voorbije vijftien jaar heb ik me heel veel gefocust op illustratie. Maar voor de rest komt er ook nog wel een brandingproject te bekijken, af en toe ook illustratie voor animatiefilms en zo. Mijn achtergrond is art direction en creatief. Dat was vroeger in reclamebureaus, daar heb ik ook een tijdje gewerkt. Maar dat is ook iets dat ik sowieso wel meeneem in huidige projecten, zo aan de conceptuele kant ideeën bedenken. Hoe kan ik boodschappen visualiseren op een toffe manier? En dan kan ik ze nu ook zelf uitwerken, dus dat is de samenvatting.

 

Maar als ik het zo zelf nu op een simpele manier zou beschrijven, dan is het eerder zoiets als… Ik help mensen aantrekkelijker te worden. Met mensen bedoel ik misschien bedrijven aantrekkelijker worden voor de mensen die dat ze proberen te bereiken. En dan kijken we wel wat er precies nodig is om dat te doen. En dan zoeken we oplossingen voor de problemen die zij hebben in de fase waarin ze zitten. If that makes sense.

 

Eveline: Zeker, zeker. En wat is een project waar je tot nu toe al het meest trots op bent?

 

Tim: Och, dat is een echt moeilijke vraag. Voornamelijk ook omdat ik zo… Ik ben altijd heel vooruitkijkend, dus als ik projecten afwerk, dan is dat zo van oké, dat is gedaan en ik kijk naar het volgende. Maar er zijn er wel al heel veel toffe gepasseerd de laatste… Hoe lang ben ik nu al freelance? 16 jaar, ja. Maar de projecten waar ik een heel goede herinnering aan heb, is sowieso mijn eerste heel grote project. Dat waren heel veel illustraties voor een online community die dat dan ook geanimeerd werden, waar ook superveel characters in zaten. Voor de rest zijn er nog wel wat klanten die eruit sprongen die wel tof waren.

 

IBM heb ik heel toffe projecten voor gemaakt, dat was voor een Amerikaanse klant. Voor Ford heb ik ook heel veel toffe dingen mogen doen, dat was voor een Belgisch reclamebureau. Dat waren heel foute illustraties maken voor auto’s die voor de foute party van Q-Music, denk ik, geparkeerd stonden. En dan mocht ik volle bak losgaan, dat was wel tof. En voor de rest draait het ook niet altijd om de projecten, maar ook om de mensen waarmee je kunt samenwerken. Ik merk dat ik de laatste jaren een beetje aan het verschuiven ben van werken voor agencies, naar meer proberen te werken rechtstreeks voor klanten, want dat apprecieer ik wel heel hard.

 

Je staat veel meer rechtstreeks in contact met de eigenaar of de zaakvoerder van een bedrijf. Je kunt echt veel meer directe informatie krijgen terwijl als er een agency tussen zit, dat er soms veel meer hiërarchie is, dat je niet altijd alles te horen krijgt, dat je vragen niet altijd rechtstreeks beantwoord worden. De nieuwe richting die ik nu uitga, rechtstreeks met klanten, dat apprecieer ik ook wel.

 

 

Tim: Ja, of de nuances te horen. Vaak gaat het niet echt om waar ze mee afkomen qua briefing, maar hoe ze de vragen beantwoorden. Als ik vragen stel, probeer ik er wat dieper op in te gaan… Als je via een agency werkt, dan lukt dat niet, omdat je nooit rechtstreeks in contact staat met je klant. Dat is wel tof om nu te doen, om even een babbel te doen met mensen, voor een tijd, en wat door te vragen. Er komen altijd interessante dingen uit, al is het niet direct functionele of operationele problemen, maar ook vaak hoe iemand die verantwoordelijk is voor het bedrijf, daar tegenaan kijkt en zich erbij voelt. Dat is dan de mentale of emotionele kant.

 

Het voelt vaak ook wel een beetje aan als een vorm van coaching. Als je met mensen babbelt, ook even de kans geven of een veilige ruimte creëren om te babbelen en even te ventileren over de problemen of uitdagingen en ook gewoon na te denken waar ze naartoe willen met het bedrijf. Dat is altijd wel interessant om te zien dat je zo’n traject kunt definiëren. Dan is het voor mij ook wel duidelijk dat je nu hier zit en dat is al de shit die je nu probeert op te lossen. Dat is waar je naartoe wilt. Dan kan ik zelf ook zien hoe ik je kan helpen met een aantal stappen te nemen om daar te geraken.

 

Zelfs een stapje, als ik niet de juiste persoon zou zijn, door gewoon iemand anders te verwijzen. Daarom apprecieer ik nu wel aan die aanpak. Dat is wat persoonlijker, denk ik.

 

Eveline: Ja, dat mag zeker. Heb je al voor bepaalde uitdagingen gestaan in je freelance carrière? Ik kan aannemen dat het er in 16 jaar tijd wel wat zijn.

 

Tim: Redelijk constant, eigenlijk. En nu op deze moment ook. Ik merk wel dat zo… Enerzijds is het bijvoorbeeld iets externs waar je tegenaan loopt. Obstakels die je moet nemen die jouw parcours beïnvloeden. Dan denk ik bijvoorbeeld aan de tijd dat ik nu bezig ben. Ik heb ondertussen al drie economische recessies meegemaakt. Dat kan altijd wel een serieuze impact hebben. Anderzijds ook, als er heel veel nieuwe mensen op de markt komen. Wat ik doe, zeker en vast als het illustratie gericht is, is bijvoorbeeld soms ook heel trendgevoelig. Dat is voor klanten zoals agencies wel belangrijk, omdat ze op zoek gaan naar bepaalde stijlen die op dat moment hot zijn en niet zozeer kijken of er iets tijdloos is dat voor onze klanten langer kan werken. Wat is nu populair op deze moment? Dat zijn de externe dingen.

 

Anderzijds intern. Ja, obstakels waar je dan tegenaan loopt door, ik denk, gebrek aan kennis op sommige vlakken, op vlak van skills. Ik denk dat als je een creatief beroep hebt… In mijn geval kan ik niet voor anderen spreken, maar ik heb me altijd geïdentificeerd met wat ik doe. Uiteraard evolueert dat wel, met de tijd. Je hebt ook de vrijheid als freelancer om mee te evolueren als mens. Maar ik merkte er een paar jaar geleden… Ik heb tot hiertoe altijd gefocust op je kraft, op beter worden als designer of illustrator, waar je ook mee bezig bent, als conceptueel denker. Ik ben nu meer en meer aan het verschuiven naar… Ik had het gevoel dat ik dat nu wel onder de knie had.  

 

Ik kan mijn plannen trekken en goede oplossingen bedenken. Daar ben je constant op gefocust om beter te worden, maar ik miste echt gewoon meer businesskennis. En dat is iets waar je, jammer genoeg, in designopleidingen, of in mijn geval een reclamevormgevingopleiding, niet echt mee krijgt. Je moet ergens een businessplan maken, maar you have no idea what you’re doing op dat moment. En dan nog, een businessplan is niet echt relevant op dat moment.

 

De dingen waar ik nu tegenaan liep de voorbije jaren, was voornamelijk hoe ik meer werk genereer voor mezelf. Hoe kan ik marketen als ik super breed werk qua cliënteel en als ik allerlei oplossingen aanbied? Tegen wie ben ik aan het babbelen? Wat willen die mensen? En hoe verkoop ik eigenlijk mijn werk? Dat zijn de grote dingen waar ik tegenaan liep. Ik denk dat dat wel een balans is die veel ondernemers sowieso hebben en waar ze mee struggelen.

 

 

Tim: Ik denk het toch wel als ik met anderen daarover babbel. Dat is misschien ook iets typisch aan creatieve beroepen, dat je heel veel aan het denken bent. En als je heel veel denkt en je hebt nog niet geleerd om je gedachten te managen en op te passen, of te begrijpen hoe dat werkt, hoe die gedachten emoties creëren en hoe dat werkt, dat is voor mij een heel belangrijke gewicht. Want als je daar niet verantwoordelijk mee omgaat, dan word je echt gewoon in ups en downs meegesleurd door je emoties en je gedachten. Dat is voor mij ook een heel belangrijk leerproces geweest. En dat is nog altijd zo. Het is niet dat ik dat onder de knie heb, maar je merkt soms dat je weer bezig bent. En dat zal bij jou ook wel zijn, …

 

Eveline: Ja, tuurlijk.

 

 

Eveline: Je hebt zelf niks onder controle in principe, buiten het werk dat je doet. Maar omdat je in een creatieve sector bezig bent, wordt er continu verwacht wanneer je creatief bent. En hoe meer je nadenkt, hoe minder ruimte er is voor nieuwe creativiteit. En dat is een balans die soms een beetje zoeken is. Waar laat ik mezelf toe om een keer te stoppen met nadenken om de creativiteit terug binnen te laten?  

 

 

 

Tim: Dat is wel interessant dat je dat nu zegt. Want ik was net ook naar… Het was geen podcast, maar een YouTube-interview. Je zei net ook dat het bewust zijn eigen ruimte gaf. Dat is dan qua tijd, maar ook fysiek, mentaal en emotioneel, om af en toe even niks te doen en je jezelf te vervelen. Die verveling creëert weer creativiteit. Als je voor klanten werkt met grote deadlines, waar er vaak enorm complexe projecten zijn die moeten georganiseerd worden, merk ik dat voor mezelf, omdat ik ook heel systematisch denk, dat ik dat begin te organiseren en systemen begin te creëren en op een efficiënte manier begin te nadenken. Ik heb dit opgedeeld, zodat het begrijpelijk wordt voor mezelf, dat het vereenvoudigd wordt, zodat ik het zelf snap en kan communiceren naar anderen, zodat het toepasbaar is op andere dingen.

 

Ben je dan nog creatief? Dat is misschien niet pure creativiteit. Het is wel belangrijk dat je dat blijft behouden, maar ik weet niet of ik er al in geslaagd ben om dat bewust constant in te plannen. Het is een gewoonte die je moet creëren. Als je wat verzeild geraakt in de deadlines, in een overload van werk en in het willen van dienst zijn en willen serveren en altijd proberen te overdeliveren en meer doen, dat wil zeggen dat dingen soms langer duren dan als ze zouden moeten duren. Dat is ook geen entrepreneur-mindset, maar wel de creatieve mindset.

 

Oké, dit moet echt goed zijn. Omdat ik voor mezelf een hoge standaard zit, natuurlijk. Maar ook iets dat een levensles is en dat ik misschien meer moet afleren. Dat wel lukt hier en daar, maar ook niet altijd.

 

 

 

Eveline: Goed, een beetje minder over onszelf en misschien een beetje meer over wat je doet. En een beetje meer waarde ook, dat we kunnen meegeven in deze podcast. Ik had hier wat vragen voorbereid voor jou. Een beetje branding-design-wijs. Hoe belangrijk is branding voor een bedrijf?

 

Tim: Zo belangrijk als iemand het vindt. En ook puur afhankelijk van de sector. En daarom apprecieer ik dat ook wel als je gesprekken kunt doen met mensen die verantwoordelijk zijn voor de bedrijf of die een overzicht hebben. Die weten in welke fase ze zitten en waar ze nood hebben en waar de problemen precies zitten. En hetgeen dat ik daarnet ook zei, je identificeert je als een creatief, als een designer. En als je bijvoorbeeld een designer bent of je bent gespecialiseerd in branding en iemand vraagt aan jou of je een probleem hebt, kun je dat oplossen? Dan formuleer je oplossingen vanuit je expertise. Als je een chirurg vraagt waar je een oplossing hebt, dan raad hij je een operatie aan. En dat is zo’n beetje hetgeen wat ik zo graag zou willen loslaten. Om misschien ook wat creatiever te zijn in je manier van denken. En mijn eigen ook gewoon die tijd en die ruimte te gunnen om misschien op zoek te gaan naar andere oplossingen.

 

Die had niet puur die branding zin, omdat je dan terug in die expertise valt en in die systemen valt die je al gecreëerd hebt. Dus ja, hoe belangrijk is dat? Zo belangrijk als iemand het vindt. Ik heb bijvoorbeeld al met bedrijven gewerkt die zo gemakkelijk klanten kunnen vinden dat branding op zich niet meer belangrijk is. Dat mag er gewoon enorm cheap uitzien, omdat er zoveel klanten zijn, dat ze geen moeite moeten doen. Die moeten de deur openzetten en er stonden vier klanten binnen. Maar dan is er ook de vraag van je hebt niet meer klanten nodig, maar dat je dan een beetje doorvraagt dan zeggen ze van ja, we krijgen toch wel heel veel klanten binnen en het vraagt veel tijd van ons en veel werk van ons om die te kwalificeren. En we werken ook zelf liever graag met dat soort van klanten.

 

Dus bijvoorbeeld dat type of die grootte van klanten of klanten die dat soort karakter hebben of misschien welke criteria ze zelf willen stellen voor het kiezen van klanten. En dan wordt branding misschien al veel gemakkelijker. Je kunt dat natuurlijk ook allemaal wel doen in dat kwalificatieproces, maar als je dat al mee gaat aanpakken in je branding en communicatie, kun je dat al meer richten naar dat soort van klanten aanspreken.

 

En dat soort van klanten zijn op zoek naar dat. En die denken op die manier en die praten graag die taal en die zijn bijvoorbeeld bewust voor dat soort kleuren. Of onze concurrentie, die is ook een deel doelgroep. Dus als we ons als bedrijf zelf niet kunnen onderscheiden en ons product is hetzelfde, of onze service is hetzelfde, dan moeten we hem misschien gewoon visueel heel anders zien om toch nog ons eigen te kunnen onderscheiden. Dus op dat vlak wordt het dan weer belangrijk. Maar dat is ook een kwestie van te kunnen babbelen met klanten of met mensen die daarvoor openstaan en die niet zelf al een heel fixed mindset hebben over… Ik heb toch al genoeg klanten, dus het is niet belangrijk. Het probleem zal dan ook wel opgelost geraken, maar dan op een andere manier. Dan moeten ze meer tijd steken in dat kwalificeren.

 

En tijd is ook geld, natuurlijk. Dus dan zijn wij als creatieve mensen niet bezig met helpen van… We bezorgen meer klanten, meer revenue, meer geld, het groeit van je bedrijf. Dan zijn wij bijvoorbeeld mee aan het helpen met meer tijd. Omdat je tijd gaat besparen door minder mensen te moeten kwalificeren, omdat je je communicatie versmalt. 

 

 

Tim: Dat is eigenlijk niet zo heel belangrijk. Het kan helpen dat het helderder is als er minder tijd is. Omdat je daar minder mee moet exploreren. In dat geval helpt het om tijd te besparen. Dan kun je in een bepaalde richting werken. Als je meer tijd hebt, dan zou ik zeggen dat je er al los kan laten, zodat we iets meer kunnen exploreren. Vaak heeft iemand al een idee of ergens iets gezien, maar die persoon is dan niet noodzakelijk een expert. Hij denkt vanuit zijn eigen achtergrond dat hij dat zelf mooi vindt.

 

Maar die denkt dan misschien niet na. Wie probeer ik aan te spreken? Hoe ziet mijn concurrentie eruit? Hoe moeten we ons onderscheiden? Klopt het wat ik in gedachten heb met wat we proberen te vertellen? Lijnt dat op met hoe ons bedrijf is? Met wat we willen aanbieden? Er zijn enorm veel criteria en variabelen die daar een impact op kunnen hebben. Maar het kan ook nuttig zijn om snel te kunnen schakelen.

 

In ieder geval werkt het. Ik merk wel vaak dat wanneer iemand al een helder idee heeft, dat dat niet vanaf de ene dag al een proces is geweest. En afhankelijk of die persoon veel of weinig tijd heeft, heeft hij veel onderzoek gedaan. Of dat dat iemand is die grondig is, of niet zo grondig, maar nonchalant. Je zegt dan misschien dat je twee dingen hebt gezien. Je kiest het linkse en dat wordt het. Maar hoe langer je er zelf mee bezig bent, dat helder te maken voor jezelf, voordat je met iemand gaat babbelen die je extern kan helpen, hoe meer je er al over na hebt gedacht. En hoe meer emotie je er ook interne hebt opgelegd. Hoe moeilijker dat zal worden om dat los te laten.

 

In principe is dat interessant als je persoon al een heel duidelijk idee heeft. Als dat idee niet suckt, natuurlijk, want dan is dat soms wel een probleem. Maar je kunt dan ook zeggen dat je niet kan helpen, want je bent wat te vastgeroest. Maar het kan ook moeilijk zijn om iemand mee te krijgen in je denkproces, als die al zo emotioneel geïnvesteerd is en dat niet wilt loslaten. Maar dan is het ook een keuze. We gaan dat doen en proberen er het beste van te maken.

 

 

Tim: Dat soort situaties heb ik persoonlijk nog niet veel meegemaakt, omdat ik nu meer meekijk op kleinere bedrijven. Maar ik heb wel via agencies voor grotere bedrijven gewerkt waar er heel veel hiërarchie was. En dan is het niet noodzakelijk CEO’s, maar dan is het bijvoorbeeld… Er zijn marketing executives en dan is het de laag die erboven is. En dan is het de laag die daarboven zit. Dan komt er nog een head of sales bij kijken en dan moet de CEO daar een beslissing over nemen. Je krijgt niet altijd al die informatie door, omdat de agency wel een buffer is natuurlijk.

 

Die proberen het simpel te houden voor je. Maar je voelt dat soms wel aan, omdat er geen eenduidigheid en geen helderheid is in de mate waarin ze feedback geven. En als je dan met een agency werkt als buffer die dat niet goed regelt, dan… Je zit als freelancer of designer, aan het einde van het proces kan dat heel chaotisch worden. Je kunt echt van het kastje naar de muur worden gestuurd. Dat is natuurlijk wel een probleem als je een flat fee hebt gerekend.

 

Dus je moet heel zorgzaam omgaan met je grenzen en dat ook heel duidelijk communiceren, wat ook een levensles is. Je moet leren op welke manier je dat doet. Maar hoe ik dat zou aanpakken als ik rechtstreeks met een bedrijf zou werken, is zorgen dat je eerst goede gesprekken voert en de vraag ook stelt wie de beslissingsnemers zijn en met wie je contact hebt tijdens het project. En hoe worden er intern beslissingen genomen? En moet ik daarbij aanwezig zijn of niet? Want dat beïnvloedt allemaal je service in principe.

 

Je bent niet alleen een creatieve job aan het doen, je bent ook mee aan het managen en coachen soms, als er verschillende meningen zijn. Het is een beetje afhankelijk van wat ze nodig hebben en wat voor een bedrijf dat is. Of dat ze graag dingen intern oplossen of liever met iemand extern samenwerken om dat op te lossen. Dat kan ook een impact hebben op het budget, dus afhankelijk van welk budget dat er is, gaat dat ook een rol spelen. We nemen er iemand bij die ons daarmee kan helpen. Ik vind dat plezant om te doen, omdat dat voor mij ook een band creëert met de mensen.

 

Vaak is het ook een kwestie van… Als je met verschillende mensen babbelt, om dat vertrouwen te creëren. En om daar een connectie mee te creëren. En om een situatie te creëren, zoals ik straks ook zei, een veilige situatie waarover over alles kan gebabbeld worden en waarover over alles feedback kan worden gegeven, zolang het op een respectvolle manier gebeurt, zodat er ook geluisterd wordt naar elkaar. Want uiteindelijk is dat hetgeen wat we proberen te doen. Ik denk in systemen, probeer ik ook toe te passen op die manier. En in dat soort gevallen, ik grijp altijd heel snel terug naar hetgeen dat ik in een coachingstraject had geleerd, dat waren onze emotional needs.

 

En twee van die emotional needs zijn enerzijds significance en anderzijds connection. Significance wil zeggen individualiteit. Je wilt jezelf speciaal voelen, je wilt jezelf nodig voelen. Je kunt het misschien een beetje vergelijken met ego. En aan de andere kant heb je connectie. Gewoon connectie creëren en een verbinding creëren. Het probleem is dat dat twee emotional needs zijn die we nodig hebben, maar dat die wel tegenover elkaar staan. Dat is een spectrum. Het is altijd een kwestie van waar we op dat spectrum zitten, met wie ze dan babbelen en waar die persoon op dat spectrum zit.

 

Maar voor mij was dat een heldere manier om over dingen na te denken. Niet alleen op het vlak van wat ik probeer te doen in mijn werk, in mijn skills. Dat is uiteindelijk ook communicatie. Maar ook in de communicatie van de mensen waarmee ik babbel, de klanten waarmee ik samenwerk. Die persoonlijke communicatie. Als je voelt dat er in situaties, als er meerdere mensen bij betrokken zijn, of het is one-on-one tussen mij en iemand anders, en iemand is richting die significance of dat ego aan het gaan, en die is aan het vasthouden aan wat hij zegt, en je voelt dat ze een beetje aan het blokkeren zijn, aan het vastlopen. Dan was dat voor mij wel interessant om terug te grijpen naar dat spectrum van die twee emotional needs, omdat dat mij helder uitgeeft dat we nu richting die significance zijn.

 

Wat ik nu probeer te doen in dit gesprek, is verbinding creëren. Dus ik moet mijn individualiteit nu een beetje loslaten. Of als het nog met meerdere mensen is, proberen te zorgen dat iedereen zijn individualiteit een beetje loslaat door specifieke vragen te stellen, zodat iedereen kan luisteren naar iedereen anders en we gaan focussen op verbinding creëren, en al is het gewoon luisteren naar elkaar. Dan nemen we nog niet direct beslissingen of creëren we een consensus, maar dan luisteren we wel. Dus dat is ook gewoon iets van verschillende stappen. En dan is het een kwestie van afhankelijk van waar de mensen op het spectrum zitten. Zitten ze ver weg? Is er veel contrast? Dan moeten we wat meer stappen nemen.

 

Of kunnen we gewoon redelijk snel tot die verbinding geraken, al is het gewoon een intentie zetten van oké, kijk, we proberen dat te bereiken. En de vragen die ik bijvoorbeeld stel, dat is de manier van denken die ik daarin probeer te hanteren. Maar dan is het ook nog een kwestie van ben je je daar bewust van in het moment? Want ik kan dat hier nu allemaal wel uitleggen, maar vaak is dat ook niet altijd even gemakkelijk. Zeker en vast niet wanneer het soms een beetje emotioneel wordt. Omdat ik ook vaak emoties aanvoel van mensen. En soms worden er zo weinig meegetrokken, dus dan moet ik mezelf er wat voor beschermen. Dat is ook weer iets waar je mee moet bezig zijn.

 

Dat is hoe ik over dingen probeer na te denken. En als alles lukt, zo toe te passen in het moment.

 

 

 

 

Tim: Ja. Want ik ben nu op dit moment bezig met een fase van een logo project waar we kleuren zijn te creëren en ik weet dat er niet één antwoord is op die vraag. Er zullen altijd veel opties zijn die goed gaan zijn en kunnen werken, afhankelijk van de criteria die je jezelf hebt gesteld om een oplossing te vinden voor die job. En dan is het vaak ook een kwestie van exploreren en babbelen met mensen. Dus ofwel kan ik gewoon zelf heel veel werk doen als designer en proberen al zelf perfect mogelijke resultaten te creëren en dat te presenteren. Maar wat ik nu meer wil doen, is hoe ik een aantal opties kan geven die nog niet volledig zijn, maar die wel richtingen geven waar we naartoe kunnen.

 

En dat is interessant om dan een gesprek mee te beginnen. Ik ben nu meer aan het focussen op conversaties creëren, omdat die conversaties ook een verbinding creëren en je krijgt informatie van die conversaties. En dat geeft mij zelf ook meer rust opdat ik niet meteen de perfecte oplossing moet hebben of het perfecte antwoord op die vraag moet hebben.

 

Dus ja, hoe belangrijk zijn kleuren? Soms heel belangrijk en soms minder belangrijk, denk ik. En het hangt er ook vanaf waar de sector is, waar de omgeving is, waar de touchpoints zijn, waar ze communiceren met hun klanten. Met touchpoints bedoel ik waar in communicatie contact is met de mensen die dat proberen te bereiken. Waar is de context daar? En je kunt daar super diep in gaan en daar super grondig in te werk gaan.

 

Maar dan is het ook weer een kwestie van… Moet alles in orde zijn nu? Of is dat ook iets dat we kunnen laten evolueren op termijn? Want mijn idee is ook van… Zoals we evolueren als mens ook, denk ik ook, dat merken gewoon evolueren en bedrijven ook evolueren. Dus als je iets maakt dat gewoon vast ligt, dan voelt dat soms wat rigide aan.

 

 

Tim: Het is wel belangrijk om een keuze te maken in kleurenpaletten, iets waar je mee start. Maar de dingen die erbij komen kijken, die jouw merk expressiever gaan maken, zijn wel meer flexibel, zijn wel meer kneedbaar. Dus het is een kwestie van op zoek naar een zo’n helder mogelijk antwoord op gewoon de kern. Maar dan zorgen dat al hetgeen dat er rond zit wel mee kan evolueren, denk ik. Omdat dat eerlijker is voor de bedrijven waar je mee werkt, dat die ook een beetje mee kunnen evolueren.

 

Want vaak zijn die ook nog niet zo super zeker van… Oké, deze is de richting waar we aan het uitgaan zijn. Vaak kan het zijn dat je nog een klein beetje gaat veranderen omdat er iets gebeurt of je obstakels tegenkomt waarbij je op een andere manier iets moet doen. Dat vind ik ook een fijne manier van denken, dat je als bedrijf ook zelf resourceful kunt blijven zijn, kunt blijven oplossingen vinden en kunt blijven evolueren en dat je communicatie daar dan mee evolueert. Maar dat je anderzijds ook wel de kern hebt die aan je richting geeft. Zodat je iets hebt waar je naar kunt teruggrijpen en dat dat meer overeenkomt met wie je bent als bedrijf en klopt dat.

 

En is dat onderscheidend genoeg van de belangrijkste concurrentie die er is en spreek dat aan bij de mensen die je op dit moment probeert te bereiken. En dan als je daar een keuze in maakt en je oefent dat even, in de zin van je gebruikt je communicatie, en met oefen bedoel ik, je gebruikt dat gewoon, en mensen beginnen daarop te reageren en te engagen en ze zien dat voor een tijdje, dan is dat wel iets wat je kunt claimen. Ongeacht of dat na een tijd minder juist zal zijn, kun je dan altijd wel met wat er rond ligt qua communicatie flexibeler zijn om dat te compenseren. Want dan heb je die core gewoon geclaimed.

 

 

 

 

 

 

Eveline: Ok, amai.

 

Tim: Ja, dat is iets, dat is voor mij ook gewoon puur nostalgie hoor. Iets wat dat ik zo als kind naar ben beginnen kijken toen ik 9 of 10 jaar was. Het is zo met periodes wel eens blijven hangen en waar ik nu nog naar kijk. Je zou een beetje kunnen zeggen dat dat voor mij een soort soapserie is. Dat is enerzijds nuttig voor een beetje mindless entertainment te hebben waarin je kan ontsnappen. Dus ik kijk dan bijvoorbeeld soms ’s avonds wanneer ik mijn stretching oefeningen doe. 

 

Maar anderzijds vind ik dat ook wel heel interessant omdat dat geen pure sport is. Het is wel sport en ik ben zelf ook wel heel sport-minded, maar het is meer entertainment dan sport. 

 

Eveline: Ja, klopt.

 

Tim: Wat wil zeggen dat die worstelaars, zo noemen ze nu superstars, dat die meer entertainers en acteurs zijn en dat ze ook gewoon storylines daarrond creëren en ze creëren echt characters. Characters zijn voor mij altijd een heel groot facet geweest in mijn werk omdat dat iets heel… dat persoonlijkheid creëert en omdat het iets is waarmee je je kan identificeren en meer kan communiceren en dat het ook emotie opwekt bij mensen. 

 

Meer dan puur design. Je hebt puur design, dat dan meer grafisch is of interieur design, maar als je dan bijvoorbeeld richting de illustraties gaat en je steekt er ook characters bij. Daarmee bedoel ik personages die je creëert, die emoties hebben. Dat kan op een heel simpele manier ontworpen zijn. Je kunt er altijd heel menselijke emoties in steken, je kan daar humor in steken en dat is ook iets dat ik zelf graag gebruik in mijn werk. En dat is wel iets waar dat je meteen impact mee kan genereren bij mensen en voor veel bedrijven heel erg toepasbaar is. Dus dat is iets wat nu op vlak van content bij mij wel heel erg is blijven hangen.

 

Dat was een documentaire eigenlijk over de founder van het bedrijf die van zichzelf eigenlijk ook een soort character heeft gemaakt. Ze zijn met het familiebedrijf ook door heel veel fases gegaan. En dat bedrijf, dat is iets, die spelen heel hard in op culture. Je ziet ook de Amerikaanse cultuur, hoe dat die evolueert, hoe zij erop inspelen. Dat soms het bedrijf veel braver wordt of juist meer attitude creëert en dat ze ook inspelen op wat hun concurrentie aan het doen is en dat dat ook een soort competitie wordt. En dat dat soms volledig uit de bocht gaat. Dat dat soms enorm smakeloos wordt en hoe dat die characters dan ook gewoon mee evolueren.

 

Die founder van dat bedrijf, ik denk dat hij ondertussen al in de 70 jaar is, hij heeft dat bedrijf dan overgekocht van zijn vader die het gestart is. Dat is ondertussen een billion dollar company. Het kan zoiets stom zijn als American wrestling en het kan soms een beetje plat worden en mindless, maar het is eigenlijk wel enorm cool om te zien hoe dat die met dat bedrijf door alle fases zijn gegaan. Hoe dat ze mee zijn geevolueerd. En hoe dat ze precies denken en hoe dat ze mensen begrijpen. Dat vind ik wel heel interessant en dat is iets wat ik heel graag gewoon zelf beter in zou worden.

 

Misschien minder focussen op puur die skills, de design skills, maar meer te focussen op vlak van… we zijn aan het communiceren, maar tegen wie zijn we aan het communiceren en wie zijn die mensen en wat willen die en hoe kunnen we die beter begrijpen? Zodat we echt beter in het hoofd en in het hart van de mensen proberen te kruipen die jou willen bereiken. En eigenlijk die verbinding te creëren met mensen die je niet kent. Dat vind ik wel een hele interessante uitdaging. En dan gewoon te kijken van wat zijn de oplossingen die we kunnen testen of waar we mee kunnen experimenteren om te communiceren. Om te zien als we iets uitzenden, wordt dat opgepakt of niet en op welke manier wordt erop gereageerd. Dus dat je op dat vlak ook gewoon een grote, misschien meer abstracte conversatie creëert en dan zien of het aankomt of niet.

 

Dus ja dat was wel een interessant stuk content. 

 

Eveline: Ja, zeker. Hoe heet de serie? 

 

Tim: Mr McMahon. Het is wel vet om te zien hoe mensen een character van zichzelf kunnen maken door op zoek te gaan naar puntjes in hun karakter en die gewoon heel erg uit te vergroten en daar een soort van karikatuur van te maken. En op welke manieren je dat kan doen afhankelijk van de fase waarin je bedrijf zit en op welke manier de tone of voice dat je kan babbelen. En de tone of voice hangt dan ook weer af van hoe is de context.

 

Als iedereen aan het roepen is, moeten we dan niet juist gaan fluisteren? Of als iedereen stil is, of gewoon grijs is, moeten wij dan niet heel kleurrijk gaan zijn? En dat is interessant om over te babbelen.

 

Eveline: Zeker, een mooie afsluiter. Bedankt om hier in de podcast te zitten. Ik hoop dat je het interessant vond.

 

Tim: Ja, heel graag gedaan.